കുറും കവിതകള്‍ 195

കുറും കവിതകള്‍ 195

അടുക്കലാണെങ്കിലും
മനം കൊണ്ട് അകലെയി
ദേശാന്തരഗമനത്തില്‍

നഷ്ടപ്പെട്ട വീഥി
തേടുക തീഷ്ണം
ആകാശ പൂവിന്‍ ചുവട്ടില്‍

കൊടുംകാറ്റില്‍
നമസ്ക്കരിക്കുന്നു
പഴവീടുകള്‍

നക്ഷത്രം നിറഞ്ഞ ആകാശത്തു
തമോഗര്‍ത്തം
ഒരു പൂര്‍ണേന്ദു

തിരപോലെ വന്നൊരു
തെന്നല്‍ പിന്‍വാങ്ങി
വേഴാമ്പല്‍ തേങ്ങി

വേദന നിറഞ്ഞ
തിളക്കം മങ്ങിയ കണ്ണില്‍
കവിതെയെവിടെ

ഒരു കണ്ണ് ഞാന്‍ കണ്ടേ
കവിതവിരിയുന്നതില്‍
കണ്മഷി ചേലിനൊപ്പം

സായാഹ്ന നീഹാരം
പള്ളി മണികള്‍ക്കും
ഒച്ചയടപ്പ്‌ 

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “