കുറും കവിതകൾ 193

കുറും കവിതകൾ 193

തൊട്ടുരുമ്മിയകന്ന നിൻ
കുരുനിരകൾക്കു ചന്ദനഗന്ധം
രതിയുണർന്നു വീശി കാറ്റ്

കാറ്റിൻ കൈകളാൽ
തൊട്ടുണർത്തും ദേവസംഗീതം
മുളംതണ്ടിൽ മേഘമൽഹാർ    

വേദനകളെന്നിലെറെ
ഉണർത്തുന്നു  നിൻ
അനർവചനീയമാം  മൌനം

ഓടാമ്പളില്ലാത്ത  
തഴുതിടാൻ ആകാത്ത വാതിലുള്ള  
പ്രണയ മന്ദിരമല്ലോ എൻ ഹൃദയം    

മുൾമുനയിൽ നിന്ന്
പറയുവാനാകാത്ത
വൃണമായി പ്രണയം

പൂവിൻ ആശ
ആകാശത്തിൻ വർണ്ണങ്ങളിൽ
പ്രണയമായി അലിയാൻ

ഒരു മഴപെയ്യ്തപ്പോൾ
ഈയലിൻ പ്രണയം
നൈമിഷികമാം ജീവിതം

പാതിരാ നിലാവിൽ
പൂങ്കുയിൽ പാടി
വിരഹം ശോകം

കാപ്പിയിൽ
മധുരമില്ലെങ്കിലും
സ്നേഹമുണ്ടല്ലോ

ഉപ്പേരിയിൽ
ഏറെ ഉപ്പ്
അവളുടെ സ്നേഹത്താലോ

Comments

Popular posts from this blog

കുട്ടി കവിതകൾ

കുറും കവിതകൾ ഒരു ചെറു പഠനം - ജീ ആർ കവിയൂർ

“ സുപ്രഭാതം “